Water is de bron van leven, maar met de ontwikkeling van industrie en bevolkingsgroei wordt watervervuiling steeds ernstiger. Onbehandeld water kan bacteriën, virussen, zware metalen, organische stoffen en gesuspendeerde deeltjes bevatten en het direct drinken zal de menselijke gezondheid ernstig schaden. Daarom wetenschappelijk en effectief waterbehandeling Methoden zijn essentieel om te zorgen voor de veiligheid van het drinkwater en de bescherming van het milieu.
1. Methoden voor fysieke waterbehandeling
Fysieke waterbehandelingsmethoden verwijderen voornamelijk gesuspendeerde materie en deeltjes onzuiverheden in water op mechanische middelen en zijn de eerste stap in veel waterbehandelingssystemen.
Sedimentatie: Sedimentatie is het gebruik van zwaartekracht om langzaam grote deeltjes van onzuiverheden in water tot de bodem te regelen, waardoor gesuspendeerde materie wordt gescheiden. Deze methode is geschikt voor waterlichamen die een grote hoeveelheid slib- of gesuspendeerde deeltjes bevatten, en is een veel voorkomende primaire behandelingsstap in waterplanten en rioolwaterzuiveringsinstallaties.
Filtratie: filtratie verwijdert gesuspendeerde vaste stoffen en sommige opgeloste stof uit water door meerdere lagen filtermedia (zoals zand, grind en actieve kool). Zandfiltratie is geschikt voor grove filtratie, terwijl geactiveerde koolstoffiltratie organische verontreinigende stoffen en geuren kan absorberen. Filtratie is een belangrijke stap in huishoudelijke waterzuiveraars en industriële waterbehandeling, die de helderheid en veiligheid van het water aanzienlijk kan verbeteren.
Coagulatie en flocculatie: door het toevoegen van coagulantia (zoals aluminiumsulfaat), worden kleine deeltjes in water geaggregeerd in grotere vlokken, die vervolgens worden verwijderd door sedimentatie of filtratie. Deze methode verbetert de verwijderingsefficiëntie van gesuspendeerde materie aanzienlijk en is een onmisbare stap in drinkwater en rioleringsbehandeling.
2. Methoden voor chemische waterbehandeling
Chemische waterbehandelingsmethoden gebruiken chemicaliën om de chemische eigenschappen van water te veranderen om pathogenen te doden of specifieke verontreinigende stoffen te verwijderen.
Chlorering: chloor is het meest gebruikte waterdesinfectiemiddel en kan snel bacteriën, virussen en parasieten doden. Chloreringsbehandeling is zuinig en efficiënt, maar de dosering moet worden gecontroleerd tijdens gebruik om de productie van schadelijke bijproducten te voorkomen.
Ozonatie: ozon is een sterk oxidatiemiddel dat organische stof effectief kan ontleden en micro -organismen kan doden terwijl geur en kleur wordt verwijderd. In vergelijking met chloor verlaat ozon geen chemische residuen, maar de investeringen en de bedrijfskosten van de apparatuur zijn hoger.
PH -aanpassing: de pH van water wordt aangepast door zuur of alkali toe te voegen om de stabiele waterkwaliteit te behouden en corrosie van leidingen en apparatuur te voorkomen. De juiste pH -waarde kan ook het desinfectie -effect en flocculatie -efficiëntie verbeteren en is een belangrijk onderdeel van het waterbehandelingsproces.
3. Biologische waterbehandelingsmethoden
Biologische behandeling maakt gebruik van het metabolisme van micro -organismen om organische verontreinigende stoffen te ontbinden en is de kerntechnologie van rioleringsbehandeling.
Geactiveerd slibproces: door het riolering te beluchten, bevordert het de groei van micro -organismen en ontbindt het organische materie. Deze methode heeft een hoge behandelingsefficiëntie en wordt veel gebruikt in stedelijke rioolwaterzuiveringsinstallaties.
Biofiltratie: water stroomt door de filterlaag die micro -organismen draagt, en de micro -organismen ontbinden verontreinigende stoffen. Het is geschikt voor kleine en middelgrote rioolwaterzuivering en waterecologische restauratie.
Gebouwde wetlands: wetlandplanten en micro -organismen worden gebruikt om afvalwater op een gecoördineerde manier te zuiveren. Het is milieuvriendelijk en heeft lage bedrijfskosten. Het is geschikt voor rioleringsbehandeling in plattelandsgebieden en kleine gemeenschappen.
4. Technologieën voor geavanceerde waterbehandeling
Met de vooruitgang van technologie zijn veel geavanceerde waterbehandelingstechnologieën ontwikkeld om complexe problemen met de waterkwaliteit aan te pakken.
Omgekeerde osmose: het verwijdert opgeloste zouten, zware metalen en organische verontreinigende stoffen door semi-permeabele membranen om water te verkrijgen. Het wordt veel gebruikt bij de ontzilting van zeewater en hoogwaardige drinkwaterbereiding.
Ultrafiltratie en nanofiltratie: moleculaire screeningtechnologie, die bacteriën, virussen en grote moleculaire organische stof effectief kan verwijderen, is een belangrijk middel voor moderne zuivering van drinkwater.
UV -desinfectie: gebruik ultraviolet licht om de DNA -structuur van micro -organismen te vernietigen en snelle sterilisatie te bereiken zonder chemische middelen toe te voegen. Het is geschikt voor drinkwater en zwembad waterdesinfectie.
5. De juiste methode voor waterbehandeling kiezen
De volgende factoren moeten worden overwogen bij het kiezen van een geschikte methode voor waterbehandeling:
Waterkwaliteit (inclusief soorten verontreinigende stoffen en concentraties)
Watervraag (drinken, industrieel, landbouw)
Economisch budget en werking en onderhoudsmogelijkheden
Milieu -impact en wettelijke vereisten