Wat zijn de selectiecriteria voor aquacultuurvaten?

Het materiaal van aquacultuurvaten is een van de meest kritische factoren in het selectieproces. Gemeenschappelijke aquacultuurvatmaterialen omvatten plastic, roestvrij staal en glasvezel, die elk zijn eigen unieke voordelen en nadelen hebben. Plastic materialen, polyethyleen met hoge dichtheid (HDPE) en polypropyleen (PP) zijn de reguliere keuze voor aquacultuurvaten geworden vanwege hun lichtgewicht, corrosieweerstand en hydrolysebestendigheid. Ze kunnen langdurig gebruik in wateromgevingen weerstaan ​​en worden niet gemakkelijk beïnvloed door veranderingen in de watertemperatuur. De kosten van plastic vaten zijn relatief laag en zijn geschikt voor kleine en middelgrote boerderijen. Roestvrijstalen aquacultuurvaten, hoewel duurder, zijn geschikt voor langdurig gebruik in harde omgevingen vanwege hun sterke corrosieweerstand en duurzaamheid. Vooral wanneer de aquacultuuromgeving hoog is of meer chemicaliën bevat, worden de superieure prestaties van roestvrijstalen vaten volledig weerspiegeld. Glasvezelvaten zijn geschikt voor grootschalige aquacultuur en speciale omgevingsbehoeften vanwege hun hogere drukweerstand en sterkere corrosieweerstand. Het maakt niet uit welk materiaal wordt gekozen, het is noodzakelijk om ervoor te zorgen dat het onschadelijk is voor de aquacultuuromgeving en geen schadelijke stoffen zal vrijgeven om de waterkwaliteit te vervuilen.

Capaciteit en grootte zijn een andere belangrijke overweging bij het kiezen van een aquacultuurvat. Verschillende aquacultuurschalen en watersoorten hebben verschillende vereisten voor watercapaciteit. Voor kleinschalige boerderijen worden meestal kleinere aquacultuurvaten geselecteerd, wat niet alleen handig is voor werking en beheer, maar ook kan voorkomen dat achteruitgang van de waterkwaliteit wordt veroorzaakt door overmatige fokdichtheid. In grootschalige boerderijen zijn aquacultuurvaten met grote capaciteit nodig om te voldoen aan de behoeften van meer fokorganismen en het waterlichaam te stabiliseren. De grootte van het aquacultuurvat moet worden geselecteerd op basis van de behoeften van de specifieke foksoorten en het vermogen van het waterlichaam moet redelijkerwijs worden ontworpen. Voor grote boerderijen moet, naast de capaciteit van het vat, de lay -out en het installatie -gemak van het vat ook worden overwogen, dus de grootte van het vat moet worden bepaald volgens de ruimte van de boerderij.

Het onderste ontwerp van het aquacultuurvat mag ook niet worden genegeerd. Het ontwerp van de bodem van de vat heeft direct invloed op de vloeibaarheid van de waterstroom en het onderhoud van de waterkwaliteit. Een goed ontworpen vatbodem kan het water helpen op natuurlijke wijze te circuleren, dode watergebieden te voorkomen als gevolg van stagnatie en dus de accumulatie van vuil te verminderen. Vaten met ronde bodems helpen de natuurlijke stroom van water en kunnen effectief vuilafzetting vermijden, terwijl vaten met platte bodem geschikter zijn voor sommige stabiele omgevingen, maar zorg ervoor dat de waterstroom aan de bodem niet is geblokkeerd. Bij het kiezen van het bodemontwerp van de loop moet de vraag naar waterstroom in de fokomgeving worden overwogen om ervoor te zorgen dat de waterkwaliteit vers blijft.

Luchtpermeabiliteit en ventilatie zijn belangrijke factoren die het effect van aquacultuur beïnvloeden. Tijdens het broedproces is het zuurstofgehalte in het water cruciaal voor de groei van waterproducten. Het is het beste dat vaten van aquacultuur een bepaalde luchtpermeabiliteit hebben, die de gasuitwisseling in het water effectief kunnen bevorderen en het zuurstofgehalte van het waterlichaam kunnen behouden. Het ontwerp van het vat moet overwegen of er geschikte luchtgaten of ventilatiesystemen zijn, vooral voor aquatische soorten met hoge dichtheid, de luchtpermeabiliteit van het vat is bijzonder belangrijk.

Temperatuurveranderingen hebben ook een grote impact op de aquacultuur. Aquacultuurvaten moeten een goede temperatuurweerstand hebben en zich kunnen aanpassen aan gebruik in verschillende seizoenen en temperatuuromstandigheden. Vooral voor boerderijen in tropische of subtropische gebieden, moet het materiaal van het vat een sterke weerstand van hoge temperatuur hebben om vervorming of schade in omgevingen op hoge temperatuur te voorkomen. Aquacultuurvaten moeten in de winter ook een goede structurele stabiliteit in omgevingen met lage temperatuur behouden. De vaten moeten een goede weerstand met lage temperatuur hebben om te voorkomen dat het temperatuurverschil van het veroorzaken van bros kraken van het materiaal.

Het gemak van onderhoud en reiniging is ook een factor waarmee rekening moet worden gehouden bij het kiezen van aquacultuurvaten. Aquacultuurvaten accumuleren schaal, slib en andere aquacultuurresten tijdens gebruik. Het binnenwandontwerp van het vat moet zo soepel mogelijk zijn en geen dode hoeken hebben om het reinigen te vergemakkelijken. Meer complexe vatvormen kunnen het reinigen moeilijk maken en leiden tot watervervuiling. Het kiezen van aquacultuurvaten die gemakkelijk te reinigen en eenvoudig te onderhouden zijn, kan de tijd en kosten van handmatige reiniging verminderen en een goede waterkwaliteit behouden.

UV -weerstand is een andere belangrijke factor die de selectie van aquacultuurvaten beïnvloedt. Vaten die lange tijd aan de zon worden blootgesteld, vooral plastic vaten, worden gemakkelijk blootgesteld aan ultraviolette stralen en versnellen veroudering, wat resulteert in een afname van de sterkte van het materiaal en zelfs kraken. Bij het kiezen van een aquacultuurvat moet u een vat kiezen met UV-weerstand, of een anti-UV-coating toevoegen aan de buitenkant van de loop, die de levensduur van het vat effectief kan verlengen.

Kosten zijn een factor die niet kan worden genegeerd bij het kiezen van een aquacultuurvat. Hoogwaardige aquacultuurvaten zijn meestal duurder, maar ze zijn meestal duurzamer en hebben lagere onderhoudskosten, wat de fokefficiëntie op de lange termijn kan verbeteren. Bij het kiezen moet u de kosten en functie in evenwicht brengen volgens de schaal en het budget van de fokkerij, en vermijd het kiezen van vaten van lage kwaliteit vanwege overmatige kostenbesparingen, die uiteindelijk het fokeffect zullen beïnvloeden.